Bartłomiej Eźlakowski, Monika Słyszewska
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego. Dokument złożony jest z dwóch części: tekstowej i rysunkowej. Kompleksowo informuje o przeznaczeniu terenu, warunkach jego zabudowy i zagospodarowania oraz rozmieszczeniu poszczególnych form inwestycji. Zgodnie z ustawą z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie jest on obligatoryjnym dokumentem sporządzanym na terenie gminy, jednak w znacznym stopniu ułatwia zarządzanie określoną przestrzenią i kontrolowania powstających na jej terenie inwestycji.
Chęć sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego niesie za sobą ogromne koszty, nie wspominając o kosztach wdrożenia go w życie. Nic więc dziwnego, że wiele terenów ledwie w minimalnym stopniu jest pokryte takimi planami. Bariera finansowa jest jedną z przyczyn spowalniających tempo przedsięwzięcia w skali kraju. Plany miejscowe są wielkim atutem marketingowym dla inwestorów i promocji całego regionu, co niesie za sobą wymierne korzyści finansowe w regionie.
W niniejszej pracy jakim stopniu pokrycie miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego wpływa na czynniki rozwoju społeczno-gospodarczego kraju.