Natalia Martini, Karolina Piech
Uniwersytet Jagielloński
Referat omawia założenia i praktyczne aspekty stosowania spaceru w roli metody badania miasta jako zjawiska społeczno-materialnego, realizującego się w codziennych praktykach zamieszkiwania. Spacer badawczy łączy w sobie zalety indywidualnego wywiadu pogłębionego i obserwacji uczestniczącej. Polega na towarzyszeniu osobie badanej w typowych dla niej aktach mobilności, uczestniczeniu w i rozmawianiu o jej rutynach przestrzennych. Metoda ta może stanowić również bogate źródło informacji przestrzennej, gdy przebieg spaceru rejestrowany jest za pomocą odbiornika GPS lub geotagowanej fotografii. Referat omawia sposób wykorzystania tak rozumianego spaceru badawczego w projekcie pt. „Miasto doświadczane w sytuacji bezdomności. Studium społeczno-przestrzenne” finansowanym ze środków Narodowego Centrum Nauki, który sytuację bezdomności i charakterystyczne dla niej praktyki zamieszkiwania traktuje jako specyficzną perspektywę poznania miasta. Na przykładzie doświadczeń projektowych omówiony zostanie wkład metod mobilnych i geolokalizacyjnych w rozwój społeczno-przestrzennych badań nad miastem. Zaprezentowana zostanie strategia generowania i integrowania materiału empirycznego o charakterze jakościowym (narracyjnym, wizualnym) i przestrzennym (dane GPS) oraz tworzenia transkrypcji przestrzennych (geotagowanych zapisów rozmów przeprowadzanych w trakcie spacerów). Omówione zostaną również sposoby wizualizowania i analizowania transkrypcji przestrzennych w środowisku GIS.